+48 77 458 08 27, +48 501 269 527 biuro@brmialik.com.pl

Z dniem 01 listopada 2019 zastępuje się obowiązujące obecnie szczególne rozwiązanie rozliczania podatku VAT, czyli odwrotne obciążenie stosowanym obligatoryjnie mechanizmem podzielonej płatności (MPP). Wprowadza się również zmiany w zakresie zasad stosowania odpowiedzialności podatkowej. Obligatoryjna forma MPP będzie stosowana w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług, które zasadniczo objęte są obecnie reżimem odwrotnego obciążenia oraz dotychczasowym zakresem odpowiedzialności podatkowej (czyli obejmie towary i usługi wymienione obecnie w załącznikach nr 11, 13 i 14). Dodatkowo proponuje się objąć obligatoryjnym mechanizmem podzielonej płatności także transakcje, których przedmiotem są części i akcesoria do pojazdów silnikowych; węgiel i produkty węglowe; maszyny i urządzenia elektryczne, ich części i akcesoria oraz urządzenia elektryczne i ich części i akcesoria. Szczegółowy wykaz towarów i usług zawiera dodany załącznik nr 15. Tym samym z dniem 01.11.2019 r. uchylone zostają załączniki nr 11, 13 i 14. Jednocześnie z tym samym dniem dodaje się w Art. 106e. Ust.1 ustawy o vat punkt 18a) w brzmieniu: Faktura powinna zawierać: … 18a) w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art.19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”. Wyznacznikiem do oznaczenia faktury wyrazami „mechanizm podzielonej płatności” jest więc jej wartość brutto równa lub większa 15.000 zł i fakt, że dokumentuje ona sprzedaż towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy (przynajmniej 1 pozycja). Obligatoryjnym stosowaniem mechanizmu podzielonej płatności zostaną objęte towary lub usługi udokumentowane fakturami, których wartość brutto jest równa bądź przekracza 15 tys. zł, i w których wykazano transakcje w zakresie towarów lub usług wymienionych w dodawanym załączniku nr 15. Kwota ta została skorelowana z kwotą wskazaną w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018r. – Prawo przedsiębiorców, czyli z kwotą po przekroczeniu której występuje obowiązek dokonania płatności przelewem bankowym. Faktury opiewające na kwoty poniżej 15.000 zł będą podlegały natomiast rozliczaniu na ogólnych zasadach. Zatem część transakcji (udokumentowane fakturą poniżej 15 tys. zł) objętych obecnie odwrotnym obciążeniem nie zostanie objęta obowiązkiem rozliczania w mechanizmie podzielonej płatności. W zakresie takich transakcji nabywca może jednak zastosować mechanizm podzielonej płatności na zasadzie dobrowolności. Nie ma przy tym znaczenia, że wartość towarów lub usług objętych załącznikiem nr 15, wykazanych na danej fakturze jest niższa niż 15.000 zł. Nawet więc jeżeli kwota należności za towar z załącznika nr 15 wynosić będzie np. 1.230 zł brutto (1.000 zł netto+230 zł VAT), a wartość brutto całej faktury wynosić będzie 16.000 zł, wówczas taka faktura powinna mieć oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności”. Przy czym należy podkreślić, że obowiązek zastosowania (przy regulowaniu takiej faktury) mechanizmu podzielonej płatności dotyczyć będzie wyłącznie kwoty należności za towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 (obowiązek uregulowania w tym mechanizmie może dotyczyć zatem tylko jednej pozycji wskazanej na takiej fakturze). Oczywiście podatnik może zdecydować, że w mechanizmie podzielonej płatności ureguluje całą wartość wskazaną na fakturze. Nie ma jednak takiego obowiązku. Podkreślić należy, że zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na zapłacie kwoty odpowiadającej kwocie podatku wynikającej z faktury na rachunek VAT, natomiast zapłata wartości sprzedaży netto jest dokonywana na rachunek rozliczeniowy (lub imienny w SKOK) albo jest rozliczana w inny sposób. Zasady te nie ulegają zmianie, zatem w podzielonej płatności należy uregulować kwotę odpowiadającą kwocie VAT, natomiast wartość netto może być rozliczona w inny sposób. Podkreślić jednakże należy, że obowiązek uregulowania należności w mechanizmie podzielonej płatności dotyczy wyłącznie kwoty należności z tytułu nabycia towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15. Jak wskazano powyżej może zdarzyć się sytuacja, że faktura o wartości brutto powyżej 15.000 zł będzie zawierała jedną pozycję (przykładowo na kwotę 1.000 zł netto+230 zł VAT) objętą załącznikiem nr 15, wówczas obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności będzie dotyczył kwoty równej kwocie podatku z tej konkretnej pozycji, a więc kwoty równej 230 zł. Nie wyklucza to oczywiście możliwości uregulowania w podzielonej płatności całej należności z takiej faktury. Wprowadza się również w art.108a ust.1b (art.1 pkt11lit.a) przepis nakazujący podatnikowi, który jest obowiązany do wystawiania faktur oznaczonych „mechanizm podzielonej płatności”, przyjęcie płatności wynikających z takiej faktury w mechanizmie podzielonej płatności. Zapis taki ma na celu wyeliminowanie przypadków omijania wprowadzanych rozwiązań przykładowo poprzez stosowanie przez wystawcę ww. faktur rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych do rozliczeń transakcji objętych obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia1997r. Prawo bankowe do ROR-ów nie otwiera się rachunków VAT, zatem nabywca nie miałby fizycznej możliwości zrealizowania ciążącego na nim obowiązku zapłaty danej faktury w MPP. Z dniem 01.11.2019 r. w art. 108a dodaje się ust.7 i 8 (sankcje za dokonanie płatności bez MPP). Brzmienie dodanych przepisów w załączniku „ustawa zmieniająca MPP”, ust.20. pkt c).